بررسی تطبیقی مضامین اندرزی مینوی خرد و شاهنامه فردوسی

آثاری که از زبان پهلوی برجای مانده اند از تنوع و گوناگونی قابل ملاحظه ای برخوردارند. یکی از گونه های ادب پهلوی "اندرز" است. اندرزنامه های پهلوی راباید یکی از مهم ترین گونه های ادبیات پهلوی به شمار آورد و مینوی خرد در این میان یکی از گران بهاترین آثاری است که اندرزهایی با ماهیتی گاه دینی و بیشتر تجربی با تکیه اصلی بر خرد و خردورزی ارائه می دهد. شاهنامه فردوسی به عنوان بزرگ ترین میراث دار ادب و فرهنگ کهن ایرانی در حوزه ی زبان فارسی دری در بیان مفاهیم عمیق انسانی و اندرزی از آثار اندرزی فارسی میانه و به ویژه از این برگ زرین ادب پهلوی تأثیر پذیرفته است. در این پایان نامه کوشش برآن است که نمودهای این تأثیرگذاری نشان داده شود. ابتدا به ارائه توضیحاتی درباره ی مفهوم و جایگاه اندرز و خرد در اندیشه ی ایران باستان و متون اندرزی دوره ی میانه می پردازیم و هم چنین اهمیّت اخلاق و جایگاه خرد را در شاهنامه فردوسی مورد بررسی قرار داده و با تقابل اندرزهای ذکر شده در مینوی خرد با اندرزهای شاهنامه، تلاش می کنیم مشابهت ها و میزان تأثیرپذیری شاهنامه در بیان مفاهیم اندرزی از این متن فارسی میانه را نشان دهیم.